آسیب های ناشی از تمرینات بدنی در نظامیان: مروری بر مطالعات اپیدمیولوژی، ریسک فاکتورها و استراتژی های پیشگیری از آسیب

مقدمه: آسیب های اسکلتی عضلانی ناشی از تمرینات بدنی یکی از مهمترین مشکلات نظامیان است. پیشگیری از این آسیب ها می تواند هزینه های اقتصادی و انسانی را در نیروهای نظامی کاهش دهد. شناخت میزان شیوع آسیب ها، نوع آسیب، محل بروز و ریسک فاکتورهای آسیب ها در نظامیان گامی ضروری در پیشگیری است. بنابراین این مطالعه در نظر دارد به بررسی مطالعات اپیدمیولوژیک مربوطه در زمینه آسیب های اسکلتی عضلانی نظامیان بپردازد. روش بررسی: تمام مطالعاتی که در زمینه آسیب های نظامیان در نشریات معتبر از سال 1980 تا می 2015 چاپ شده بودند به وسیله بانک های اطلاعاتی pubmed، web of science و google scholar مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها:: میزان بروز آسیب در تمرینات نظامی بالا است. این میزان شیوع از 6 تا 12 آسیب در هر 100 مرد سرباز در ماه و در دوران آموزشی تا 30 آسیب در هر 100 سرباز در ماه گزارش شده است. نتایج نشان می دهد ریسک فاکتورهایی مانند آمادگی جسمانی پایین، دویدن مسافت زیاد، مقدار تمرینات بیش از حد در هفته، استعمال دخانیات، سن، وضعیت و راستای بدنی و حمل کوله پشتی های سنگین از مهمترین ریسک فاکتورهای آسیب های نظامیان می باشند. همچنین آموزش، پیشگیری از بیش تمرینی، انجام تمرینات عصبی-عضلانی، حس عمقی و چابکی، استفاده از محافظ دهان در طول فعالیت های پر خطر، استفاده از محافظهای نیمه سخت برای مچ پا در طول فعالیت های پرخطر، استفاده از مواد غذایی مناسب برای بازیابی تعادل انرژی ظرف یک ساعت پس از فعالیت های شدید و استفاده از جوراب های ترکیبی مخصوص برای پیشگیری از تاول زدن پاها می توانند از آسیب های نظامیان پیشگیری نمایند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اهمیت مسئله، شناخت آسیب ها وشناسایی ریسک فاکتورها در نظامیان می تواند به اجرای برنامه های پیشگیرانه از آسیب کمک شایانی نماید.